Herinneringsfoto’s

Hoe meer zielen, hoe meer vreugd. Dat klopt, grotendeels. Ik heb een grote Molukse familie met heel veel familiefeestjes. Maar meer mensen, dat betekent ook meer uitvaarten. Ik ben dat ene neefje dat piano speelt op een uitvaart. En óók dat ene neefje dat altijd fotografeert bij bijzonderen momenten in de familie.

Het vastleggen van bijzondere momenten. Van mijn eerste uitvaart naar de tweede. Daarna buiten mijn eigen familie. Doopdiensten, kerkelijke feesten, reünies. Vroeger voor bekenden, inmiddels voor onbekenden.

Of je nou gewoon trots bent op je gezin en eens iets anders wilt dan die de jaarlijkse schoolfoto’s. Of foto’s van het afscheid van jouw dierbare. Ik fotografeer geen vastgoed of producten, maar wél herinneringen die worden opgehaald of die worden gemaakt.

Ik schiet bijzondere momenten: uitvaarten, afscheidsdiensten, reünies, kerkelijke feesten of met jouw gezin tijdens het wandelen in de duinen. Ik maak het zichtbaar, terwijl ik zelf onzichtbaar blijf.

Voor de blijvende herinnering